Şu kadınlardaki (kadınlar dedim çünkü gözlemlerime göre bunu genellikle yapanlar kadın. Aradaki pesimist, ibne ruhları saymıyorum bile.) her şeyi olumsuz yönüyle görme psikozundan nefret ediyorum. Alın size iş ve gelecek kaygılarıyla dolu bir diyalogtan örnek:
- Peki ya iş bulamazsan ne olcak ya da buldun da yarın öbür gün işten çıkarsalar ne yapacaksınız?
- Ya kızım nedir sizin bu ya olmazsa olayınız? Niye hep boş olan yanını görüyonuz bardağın?
Çıkartırsalar başka iş bakacağım. Ordan kovdular başka iş bulacağım. "Ya bulamazsan?" diye soracaksın; ya bulamazsam da limon satacağım. Ya limon vermezlerse bana, hıyar satarım onu da mı vermediler mendil açar dilenirim. Eee bu seferde zabıta... ondan sonra tek çare vurdurmak.
Ya bana vurmazlarsa...
- Ben seni kızdımak istemiyorum
- Hayır kızmadım. Anlatmaya çalıştığım olay bu, en dibe kadar sürükler bu tarz düşünce insanı...
Kendi kendine en kötüsünü düşünerek acı çekersin. Ki bu enayiliktir.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
"olasılıkların canı cehenneme , bedelin canı cehenneme" diyebilecek bir hatun tanısaydım ; bir çok şey değişebilirdi.
YanıtlaSilama bu kendini kollama dürtüsü yok mu ; deli ediyor beni.